Μια καινούργια περιπέτεια ξεκινά!

Στήνω αυτό το blog και όλα μου φαίνονται απελπιστικά δυσνόητα, αλλά δεν θα το βάλω κάτω. Όπως είπε και η κα. Ελεονόρα Ρούζβελτ: "Κάνε κάθε μέρα κάτι που σε τρομάζει". Στη συγκεκριμένη περίσταση το ρήμα "τρομάζει" θα το αντικαταστήσω με το "δυσκολεύει".
Ας ξεκινήσει λοιπόν αυτό το νέο ταξίδι...

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

ΜΑΡΙΖΑ

H «Μαρίζα» είναι ένα συμπαθητικό, πεισματάρικο γαϊδουράκι που αρνείται να ανέβει φορτωμένο, στην Άνω Χώρα ενός κυκλαδίτικου νησιού. Ο ηλικιωμένος ψαράς προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να τη μεταπείσει και τελικά τα καταφέρνει, αλλά με κόστος. Απολαύστε το!



Ένα χιουμοριστικό animation  από τον Κωνσταντίνο Κρυστάλλη, που
δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο Πανεπιστήμιο
Τεχνολογίας του Σίδνεϊ, το 2008.

Η ταινία προβλήθηκε και πήρε το 3ο Βραβείο στο ελληνικό διαγωνιστικό 
τμήμα ταινιών animation καθώς και το Βραβείο Κοινού στο 4ο Athens 
Animfest 2009, που υλοποιείται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Κινούμενων 
Σχεδίων. Ακόμη βραβεύτηκε ως η Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων στο 
6ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νάουσας, από όπου απέσπασε εκ νέου 
και το Βραβείο Κοινού.

ΦΛΑΜΕΝΚΟ!!!

Το Φλαμένκο είναι ένας ισπανικός όρος που αφορά ένα είδος μουσικής και χορού, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κατά τον 19ο αιώνα. Πριν μιλήσουμε πιο αναλυτικά για την ιστορία του, ας απολαύσουμε ένα βίντεο:


Το φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση. Προήλθε αρχικά από την περιφέρεια της Ανδαλουσίας, όπου αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή υποκουλτούρα με κέντρα τη Σεβίλλη, το Κάδιξ και τη Μάλαγα, στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας, ενσωματώνοντας και μετασχηματίζοντας λαϊκά μουσικά στοιχεία σε διαφοροποιημένες μουσικές φόρμες και από άλλες περιφέρειες, όπως η Μούρθια κι η Εξτρεμαδούρα.
Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι το φλαμένκο δημιουργήθηκε από τη μοναδική συνύπαρξη και μείξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαρδιτικής και τσιγγάνικης κουλτούρας στην περιοχή της Ανδαλουσίας πριν και μετά τη Ρεκονκίστα (Ανακατάληψη), την ιστορική δηλαδή περίοδο κατά την οποία οι Χριστιανοί βασιλιάδες ανακατέκτησαν την Ισπανία από τους Μουσουλμάνους. Χαρακτηριστικό μουσικό όργανο είναι η κιθάρα φλαμένκο.
Το 2010 η ΟΥΝΕΣΚΟ συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας ύστερα από σχετική αίτηση της Ισπανίας.

Το φλαμένκο αναδύθηκε από τα κατώτερα κοινωνικά επίπεδα της Ανδαλουσίας κι έτσι του εξέλιπε το καλλιτεχνικό κύρος των μορφών τέχνης που αναπτύσσονταν και ήταν δημοφιλή εκείνη την περίοδο στη μεσαία και ανώτερη κοινωνική τάξη. Τα τραγούδια τους είναι κυρίως αυτοσχεδιασμοί που αποτυπώνουν τις διάφορες δυσκολίες που πέρασε ο λαός τους κατά τη διάρκεια των αιώνων. Βασικό στοιχείο της καλλιτεχνικής του μορφής αποτέλεσαν οι Τσιγγάνοι της Ισπανίας, των οποίων η παράδοση ήταν προφορική, συνεπώς τα παραδοσιακά τους τραγούδια περνούσαν από γενιά σε γενιά μέσω των μουσικών τους ερμηνειών στην τοπική κοινότητα.
Γενικότερα, λοιπόν, παρατηρείται μια έλλειψη καταγεγραμμένων ιστορικών στοιχείων σχετικά με το φλαμένκο, καθώς υπήρχε και έλλειψη ενδιαφέροντος από

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ




Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (γνωστός και ως αστρολάβος των Αντικυθήρων ή υπολογιστής των Αντικυθήρων) είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.
Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των           Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει   χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την                  ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανάμεσα στο 87 π.Χ και                     63 π.Χ.. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο.                Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900 σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων και πολλοί         θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα, ανασύρθηκαν από Σημειακούς               σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.

Στις 17 Μαΐου 1902 ο αρχαιολόγος και διευθυντής του Μουσείου Βαλέριος Στάης             πρόσεξε ότι ένα από τα ευρήματα είχε έναν οδοντωτό τροχό ενσωματωμένο και            εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους.

Το αρχαίο ναυάγιο επισκέφθηκε ξανά το 1978 ο Ζακ-Υβ Κουστώ με την ομάδα του Καλυψώ προσκεκλημένοι από τον Ε.Ο.Τ.  Η αποστολή του αυτή έχει γυριστεί σε ντοκιμαντέρ με τον τίτλο "Diving for Roman Plunder".

Σάββατο 2 Απριλίου 2011

ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΟΜΕΛΕΤΑ...


Οι ομελέτες είναι αγαπητές από όλους μας και τρώγονται ζεστές και κρύες. Θα μπορούσαμε να μαγειρέψουμε μια ομελέτα για βραδινό και να τυλίξουμε ένα ή παραπάνω κομμάτια σε  αλουμινόχαρτο. Διατηρούμαι στο ψυγείο για την επόμενη μέρα. Αποτελεί ιδανικό κολατσιό για το σχολείο!


Θα χρειαστούμε:
100γρ. πατάτες
1 κ.σ. ελαιόλαδο  
1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κολοκυθάκι σε κύβους
2 ντομάτες ξεφλουδισμένες, χωρίς τους σπόρους, σε κύβους
4 αυγά
1 κ.σ. γάλα  
2 κ.σ. τριμμένο τυρί παρμεζάνας
Αλάτι και πιπέρι
Βράζουμε τις πατάτες σε αλατισμένο νερό για 12 λεπτά περίπου. Όταν κρυώσουν τις κόβουμε σε φέτες.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και προσθέτουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Σοτάρουμε για 2 λεπτά και προσθέτουμε το κολοκυθάκι και σοτάρουμε μέχρι να μαλακώσει. Στη συνέχεια προσθέτουμε τις ντομάτες και τις πατάτες. Χτυπάμε τα αυγά με το γάλα, το τυρί παρμεζάνας και το αλατοπίπερο. Χύνουμε το μίγμα αυγών πάνω από τα λαχανικά και μαγειρεύουμε σε μέτρια θερμοκρασία μέχρι να ψηθούν τα αυγά. Όταν η ομελέτα κρυώσει, την κόβουμε σε παραλληλόγραμμες μερίδες και την τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο.
Εναλλακτικά, μπορούμε να μαγειρέψουμε την ομελέτα μας σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C μέχρι να ροδίσει.
Και ας μην ξεχνάμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε τις δικές μας προσωπικές γεύσεις, ακολουθώντας τη βασική συνταγή και προσθέτοντας ή αφαιρώντας υλικά της προτίμησής μας.

Καλή επιτυχία!

ΑΡΑΒΙΚΕΣ ΠΙΤΕΣ ΜΕ ΓΕΜΙΣΗ...


Οι αραβικές πίτες όταν παρασκευάζονται με θρεπτική γέμιση αποτελούν μια ενδιαφέρουσα αλλαγή στο συνηθισμένο σάντουιτς για το κολατσιό του παιδιού σας και όχι μόνο. Δοκιμάστε αυτό το νόστιμο μίγμα τόνου που μπορείτε να ετοιμάσετε από την προηγούμενη νύχτα.


Θα χρειαστούμε:
2 βρασμένα αυγά
200g τόνο σε ελαιόλαδο
100g καλαμπόκι
2 κ.σ. μαγιονέζα
1 κ.σ. ξίδι λευκού κρασιού
αλάτι και πιπέρι (το πιπέρι είναι προαιρετικό)
μερικά φύλλα μαρούλι
2 μεγάλες αραβικές πίτες
Βάζουμε τα αυγά σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό και μόλις πάρουν βράση χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και σιγοβράζουμε για 7 με 8 λεπτά (το ασπράδι πρέπει να είναι στερεό). Κρυώνουμε τα αυγά κάτω από κρύο νερό και τα ξεφλουδίζουμε.
Εν τω μεταξύ, στραγγίζουμε το λάδι από την κονσέρβα του τόνου και αναμιγνύουμε τον τόνο με το καλαμπόκι, τη μαγιονέζα, το ξίδι, το αλάτι και το πιπέρι. Ψιλοκόβουμε τα βρασμένα αυγά και το μαρούλι και προσθέτουμε τα στο μίγμα του τόνου, ανακατώνοντας καλά. 
Κόβουμε τις αραβικές πίτες στη μέση, για να δημιουργηθούν 4 πίτες και μοιράζουμε το μίγμα. Τυλίγουμε σε αλουμινόχαρτο και διατηρούμε μέχρι το πρωί στο ψυγείο.
Θα τις λατρέψουν μικροί και μεγάλοι! 
Φυσικά μπορούμε να αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη να συνθέσει λιχουδιές με βάση τις δικές μας προτιμήσεις. 

Καλή επιτυχία!